ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਸੰਸ਼ੋਧਨ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਕੁੱਝ ਸਥਾਨਾਂ ਉੱਤੇ 'ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸੇ ਨਾਤਾ ਕਯਾ, ਲਾ ਇਲਾਹਾ ਇੱਲੱਲਾਹ' ਅਤੇ 'ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਜਿੰਦਾਬਾਦ' ਦੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਨਾਹਰੇ ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਮਿਲੇ।ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਚੀਨ 'ਚ ਫੈਲੇ ਕੋਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਉੱਥੋਂ ਕੱਢਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਸਿਵਾਏ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ।ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਚੀਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲੰਗੋਟੀਆ ਯਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਉੱਥੋਂ ਕੱਢ ਕੇ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਇਹ ਸੁਨੇਹਾ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਕਿ ਕੋਰੋਨਾ ਵਾਰਇਸ ਉੱਥੇ ਖਤਰਾ ਬੰਨ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਪਾਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਉੱਥੋਂ ਨਿਕਲਣ ਨੂੰ ਛਟਪਟਾ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਂ-ਪਿਉ ਆਪਣਿਆਂ ਦੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਲਈ ਚਿੰਤਿਤ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਇਮਰਾਨ ਖਾਨ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਕੋਸ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਹੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਹੈ ਜੋ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮ ਦਾ ਝੰਡਾਬਰਦਾਰ ਬਨਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ 'ਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਉਈਗਰ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਉੱਤੇ ਹੋ ਰਹੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰਾਂ ਉੱਤੇ ਜ਼ੁਬਾਨ ਸੀ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨਾ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀਂ ਹਮਧਰਮੀ ਉਈਗਰ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਜੀ।ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭਾਰਤੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤਾ ਜੋੜਨ ਨੂੰ ਉਤਾਵਲੇ ਦਿਖਦੇ ਹਨ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਹਰੇ ਲਗਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਇਹ ਗਲਤੀ ਲੱਗਭੱਗ ਉਵੇਂ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨਵੀਂ-ਨਵੀਂ ਇਸਲਾਮੀਕ ਜੰਨਤ ਵਿੱਚ ਗਏ ਭਾਰਤੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੂਸਰੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਬੰਨ ਕੇ ਆਪਣੀ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਗਲਤੀ ਉੱਤੇ ਪਛਤਾ ਰਹੇ ਹਨ।
ਭਾਰਤ ਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬੜੀ ਸ਼ਾਨ ਨਾਲ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਜਿੰਨਾਹ ਦੇ ਦੋ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਨਕਾਰਦੇ ਹੋਏ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਵਤਨ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸਦਾ ਮਾਣ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅੱਲ੍ਹਾ ਤਾਅਲਾ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਵੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮਜ੍ਹਬ ਦੇ ਨਾਮ ਉੱਤੇ ਬਣੇ ਉਸ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬੱਚ ਗਏ ਜਿੱਥੇ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਗਏ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਮੁਹਾਜਿਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਉਰਦੂ ਦੇ ਮੁਹਾਜਿਰ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਮਤਲੱਬ ਹੈ,ਆਪਣਾ ਦੇਸ਼ ਛੱਡ ਕੇ ਦੂੱਜੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਿਵਾਸ ਕਰਣ ਵਾਲਾ। ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਅੱਜ ਵੀ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਗਏ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਬਿਹਾਰ ਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਜਿਸ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਗਏ ਸਨ ਅੱਜ ਵੀ ਉਸੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕਰਾਚੀ ਦੀ ਮੈਲੀ-ਕੁਚੈਲੀ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਗੁਜਰ -ਬਸਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗਭੱਗ 50 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਮੁਹਾਜਿਰ ਬੇਹਦ ਗਰੀਬੀ ਦੀ ਹਾਲਾਤ ਵਿੱਚ ਸਿੰਧ ਅਤੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਕਰਾਚੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।72 ਸਾਲ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਦਲਾਅ ਨਹੀਂ ਆਇਆ।ਗ਼ਰੀਬੀ ਨਾਲ ਜੂਝਦੇ ਇਹ ਲੋਕ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਕਰਾਚੀ ਦੇ ਗੁੱਜਰ ਨਾਲਾ,ਓਰੰਗੀ ਟਾਉਨ, ਅਲੀਗੜ੍ਹ ਕਲੋਨੀ, ਬਿਹਾਰ ਕਲੋਨੀ ਅਤੇ ਸੁਰਜਾਨੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।ਇਨਾਂ ਮੁਹਾਜਿਰਾਂਂ ਦੀ ਮਨੋਦਸ਼ਾ ਅਤੇ ਪੀੜਾ ਨੂੰ ਮੁਨੱਵਰ ਰਾਣਾ ਨੇ ਇਵੇਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਨਿਆ ਹੈ: -
ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਹੈਂ ਮਗਰ ਹਮ ਏਕ ਦੁਨੀਆ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ,
ਤੁਮਹਾਰੇ ਪਾਸ ਜਿਤਨਾ ਹੈ ਹਮ ਉਤਨਾ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ।
ਕਹਾਨੀ ਕਾ ਯੇ ਕਿੱਸਾ ਆਜਤਕ ਸਬਸੇ ਛੁਪਾਯਾ ਹੈ,
ਕਿ ਹਮ ਮਿੱਟੀ ਕੀ ਖਾਤਿਰ ਅਪਨਾ ਸੋਨਾ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ।
ਅਕੀਦਤ ਸੇ ਕਲਾਈ ਪਰ ਜੋ ਬੱਚੀ ਨੇ ਬਾਂਧੀ ਥੀ,
ਵੋ ਰਾਖੀ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈ ਵੋ ਰਿਸ਼ਤਾ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ।
ਹਿਜ਼ਰਤ ਕੀ ਇਸ ਅੰਧੀ ਗੁਫਾ ਮੇਂ ਯਾਦ ਆਤਾ ਹੈ,
ਅਜੰਤਾ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ ਅਲੋਰਾ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ।
ਸਭੀ ਤਿਓਹਾਰ ਮਿਲਜੁਲ ਕਰ ਮਨਾਤੇ ਥੇ ਵਹਾਂ ਜਬ ਥੇ,
ਦੀਵਾਲੀ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ ਦਸ਼ਹਰਾ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ।
ਹਮੇਂ ਸੂਰਜ ਕੀ ਕਿਰਨੇਂ ਇਸ ਲਿਏ ਤਕਲੀਫ ਦੇਤੀ ਹੈਂ,
ਅਵਧ ਕੀ ਸ਼ਾਮ ਕਾਸ਼ੀ ਕਾ ਸਵੇਰਾ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ।
ਗਲੇ ਮਿਲਤੀ ਹੂਈ ਨਦੀਆਂ ਗਲੇ ਮਿਲਤੇ ਹੁਏ ਮਜ਼ਹਬ,
ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਮੇਂ ਕੈਸਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਛੋੜ ਆਏ ਹੈਂ।
ਇਹ ਕੇਵਲ ਸਾਹਿਤ ਦੀਆਂ ਸਤਰਾਂ ਭਰ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪਛਤਾਵਾ ਹੈ, ਪੀੜਾ ਅਤੇ ਗੁੱਝਾ ਦਰਦ ਹੈ ਭਾਰਤੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੀ ਉਸ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦਾ ਜੋ ਆਪਣੀ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਟ ਕੇ 1947 'ਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨਾਲ 'ਲਾ ਇਲਾਹਾ ਇੱਲੱਲਾਹ' ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਜੋੜ ਬੈਠੀ।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੜਕਾਊ ਨਾਹਰੇ ਲਗਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਰਹੇ ਕਿ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਕੇਵਲ ਭਾਰਤ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਸਾਰੇ 72 ਫਿਰਕੇ ਇਕੱਠੇ ਅਮਨੋ-ਅਮਾਨ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ।ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਹ ਸੁਭਾਗ ਕਿਸੇ ਇਸਲਾਮੀ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੈ।ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਜੈਜੈਕਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨਾਸਮਝ ਸੋਚਨ ਕਿਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨਾਲ ਕਿਤੇ ਉਹ ਖੁਦ ਦੀ ਹੀ ਅਗਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣ ਜਾ ਰਹੇ?
- ਰਾਕੇਸ਼ ਸੈਨ
32, ਖੰਡਾਲਾ ਫਾਰਮਿੰਗ ਕਲੋਨੀ
ਵੀਪੀਓ ਲਿਦੜਾਂ, ਜਲੰਧਰ।
ਮੋ. 77106-55605
